Rotterdam heeft een rijke historie en die is uiteraard onuitputtelijk. Iedere dag opnieuw wordt het verleden aangevuld met tal van kleine feiten. Via beeld en tekst voegen zij iets toe aan onze gemeenschappelijke (contemporaine) geschiedenis. Journalisthistoricus Joris Boddaert beschrijft iedere zondag in deze rubriek een Rotterdamse foto. Meestal is het fotografisch beeld onbekend en van langer geleden.
Reacties: [email protected]

Delfshaven

Mijn fotocollectie ‘Oud Rotterdam’ bevat tal van zeldzame prints die nooit eerder zijn gepubliceerd. Deze foto, genomen in het vooroorlogse Delfshaven, is er zo eentje. Niemand zal dit tachtig jaar oude straatbeeld herkennen. De bekende stadsfotograaf Paul Martens, vroeger wonend in Delfshaven, schonk mij midden jaren tachtig uit zijn eigen collectie deze print uit een serie van acht. Allemaal beelden van het pittoreske voormalige vissersdorp. 

Drie foto’s tonen zeilschepen varend in de Kolk. Twee fotootjes tonen de kleine vissershuisjes aan de Voorhaven. Helaas gesloopt. De andere foto’s waren topografisch niet te traceren. Wij zien op deze foto kleine huisjes en tevens de huisnummers. De 8 is zeer duidelijk zichtbaar. Maar waar is de foto genomen? Het zou het vroegere Piet Heynsplein kunnen zijn, dat pleintje is in de jaren vijftig totaal ontmanteld vanwege de Deltawerken. De Achterhaven en de Coolhaven werden toen met elkaar verbonden.

Wat wij zien is een bijna romantische dorpssfeertje. Hoe kan het ‘gewone’ toch zo vertederen. Wat het kiekje (meer is het niet) zo bijzonder maakt is de postbode. Hij steelt de show! De rijzige man heeft net zijn rijwiel neergezet en heeft kennelijk een greep gedaan in de enorm grote mand die voorop aan het stuur van de fiets is bevestigd. De man heeft de broekspijpen ombonden met handige broekklemmen. Heel slim, want zijn tweewielig voertuig, met een extra framestang, mist een kettingkast. Zijn opvallende lange zwarte jas domineert het totale beeld.

Waar is hij mee bezig? Het lijkt of hij al een poststuk in zijn hand heeft. Dat kan dan niet bedoeld zijn voor de handelaar in ‘Lompen en Metalen’, want diens etablissement is al sloopklaar dichtgetimmerd. Heeft hij post voor de buurman? De eigenaar van de kapsalon. Wie was deze heerenkapper? Dat ben ik, ondanks degelijk onderzoek, niet te weten gekomen. Het zal wel altijd een geheim blijven.

Wat verder opvalt zijn de twee andere fietsen, die wat slordig tegen de gevel zijn gekwakt. Op de achtergrond zien wij wat modernere bebouwing. De zon vanuit het zuiden zet het in het felle licht. Het totaalbeeld van de foto is niet spectaculair en toch boeit de interactie. De kans is groot dat ze uit een privéarchief komt en niet bedoeld was voor commerciële doeleinden. Wat is het dan leuk dat ik tachtig, misschien wel negentig jaar ná het hanteren van de camera dit sfeerprintje aan ‘den volke’ kan tonen!